Van inspanningstest naar revalidatie

Inspanningstest

[dropcap]W[/dropcap]at kan je lichaam nog aan als je hart een pompkracht heeft van 25 procent? Een inspanningstest in het ziekenhuis gaf het antwoord.

Ruim een maand nadat Vriend thuis was, was het tijd voor de fietstest. Het onderzoek wordt ook wel zo genoemd omdat de patiënt meestal op een hometrainer aan de slag moet terwijl er ondertussen een hartfilmpje (ECG) wordt gemaakt.

Spannend

“Ik vind het wel spannend. Straks ben ik na een paar minuten al kapot”, zei Vriend onderweg naar het ziekenhuis. “Wil je dat ik erbij ben?”, vroeg ik. “Volgens mij is dat niet nodig, want er is een arts bij en je zit aan allemaal apparaten.”

Eenmaal aangekomen, besloot ik te wachten in de wachtruimte. Maar al snel kwam Vriend. “Je kan er toch gewoon bij zijn hoor. Doe maar.”

Training

De uitslag van de inspanningstest was van invloed op zijn revalidatieprogramma. “Aan de hand van dit onderzoek kunnen we een goede individuele training meegeven”, vertelde de arts van tevoren.

Ze merkte dat Vriend wat zenuwachtig was. “Bedenk dat je qua hart wat hebt ingeleverd, maar als je niet ver komt door je spieren, valt er nog veel te winnen. Want verlies van spiermassa kan je aanpakken.”

Masker

Tijdens de sporttest werd niet alleen zijn hart in de gaten gehouden, maar ook zijn bloeddruk en zuurstof. Vriend kreeg een bloeddrukmeter om zijn arm, een knijpertje op zijn vinger, de elektroden kwamen natuurlijk weer tevoorschijn, maar ook kreeg hij een gek masker op.

De arts legde uit waar ze allemaal naar keek terwijl hij zich inspande. “Zie ik ritmestoornissen, heb je last van zuurstoftekort? De resultaten zijn allemaal direct op deze computer te zien.”

Weerstand

Terwijl Vriend aan het fietsen was, moest hij proberen de snelheidsmeter op dezelfde plek te houden. “Je moet tot het uiterste gaan. Er kan hier niets gebeuren, dus maak je geen zorgen.” Ondertussen werd de weerstand opgevoerd. Vriend moest iedere keer aangeven of hij ergens last van had.

Uithoudingsvermogen

We kregen gelijk te horen hoe het zat met zijn uithoudingsvermogen. En die was beter dan verwacht. “Je hebt het hartstikke goed gedaan voor iemand met hartfalen.”

Revalidatie

Een paar dagen later hadden we een intakegesprek met een fysiotherapeut over de revalidatie. “Dan kan het echte werk beginnen. Maar ik voel me nu al een stuk zekerder. Mijn lichaam kan toch meer aan dan ik dacht”, zei Vriend op de terugweg.

Ook konden we zijn zwembroek gaan inpakken. Er stond een weekendje weg op het programma en bij het hotel zat een zwembad. Na de sporttest stond niets hem in de weg om een duik te nemen.

Hartstukjes, geschreven door CillaHartstukjes wordt geschreven door Cilla, getrouwd met een hartpatiënt, tekstschrijver, (eind)redacteur, blogger en eigenaar van HoofdletterC. Ze is gek op dieren, eet ze dan ook niet en verwent haar twee katten.

Dit vind je misschien ook leuk...

3 reacties

  1. hans schreef:

    Weer mooi neergezet het verhaal Cilla.

  2. irene schreef:

    Een pakkend verhaal over de weg naar revalidatie. Mijn man zit ook in een revalidatietraject na hartfalen. Hij is er al een tijd mee bezig. Medicatie slaat ook goed aan. Er is nu echt wel een verbetering van conditie merkbaar. Houd moed!

    • Hartstukjes schreef:

      Hoi Irene,
      Bedankt voor je reactie. Leuk dat je dit blog hebt gevonden. En wat goed dat de medicatie aanslaat en de conditie vooruit gaat! Wanneer is je man klaar met revalideren, weet je dat al?
      Liefs,
      Cilla

Laat een antwoord achter aan irene Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial