Kou als grote vijand

sneeuw

[dropcap]V[/dropcap]riend is blij. De zon flirt, het begint langer licht te worden en de temperatuur stijgt. Kortom, het voorjaar lonkt. En dat betekent weg met de kou. Niet meer volledig ingepakt de straat op!

De afgelopen keren dat we in het weekend in de ochtend werden getrakteerd op een mooi winterlandschap, stond ik te springen op bed. “We moeten eruit! Hup, snel, wandelen en ergens warme chocolademelk drinken!”

Vorige week was het weer zover. Zo snel mogelijk kleedden we ons aan. We wilden allebei genieten van het geluid van verse sneeuw die ons knisperend onder onze voeten deed denken aan wintersportvakanties. “Heb je je handschoenen?” vroeg ik voordat we de deur uitgingen.

Moederlijk

Ik hoorde zelf weer hoe moederlijk ik klonk, maar het was een cruciale vraag voor een onbezorgde wandeling door het bos. Het is er zelfs eentje die ik moet stellen om te voorkomen dat Vriend kou lijdt. Bovendien wil hij dat ik hem help herinneren.

Vitale delen

Want een prachtige winterse dag heeft twee kanten. Vriend vindt het mooi en heerlijk, maar ook hartstikke vervelend. Kou is tegenwoordig zijn grote vijand. Als hij bij iemand thuiskomt waar de verwarming te laag staat, weet ik al hoe laat het is. “Sorry hoor, maar mag het een paar graden hoger?”

Buiten in de kou is het helemaal feest. Sinds de hartaanval lijkt het echt alsof zijn bloed alleen nog naar zijn romp wordt gepompt. Volgens Vriend krijgen op dat soort momenten alleen zijn vitale delen nog bloed, want zijn hart moet gewoon keihard werken. Zijn handen zijn soms lijkbleek, zijn gezicht wit en ik heb ook weleens wat blauwe lippen gezien.

Dozijn handschoenen

Maar dit jaar niet. Eindelijk. Sinds hij kan kiezen uit een dozijn verschillende handschoenen in allerlei varianten en er drie winterjassen plus diverse sjaals aan de kapstok hangen, kan hij de winter beter doorstaan. En toen we onlangs tijdens een weekendje weg plotseling werden verrast door sneeuw, deed hij heel creatief twee paar sokken aan.

Voorjaarskriebels

Nu de zon voorzichtig tevoorschijn komt, leeft Vriend weer op. “Jaaaa, het is voorbij met de kou!”, reageerde hij van de week toen het weerbericht temperaturen van 16 graden voorspelde.

Vandaag is het dan zover. Het lijkt voorjaar. En terwijl ik dit blog schreef, sprong Vriend samen met zijn voorjaarskriebels op zijn elektrische fiets. “Even een uurtje weg. Het is zo lekker buiten!”

Dit vind je misschien ook leuk...

1 reactie

  1. Rutger Dekker schreef:

    Ik had dit stukje al eens gelezen maar weet nu wat het inhoudt. Sinds het wat kouder is regelmatig koud tot op het bot en moeilijk weer warm te krijgen, witte handen, voeten en gezicht zijn inderdaad het gevolg. Slaap regelmatig al met wollen sokken aan en een warme pyjama om het enigszins aangenaam te krijgen. Voorheen was de kachel thuis op 17 graden zat voor mij maar tegenwoordig steeds vaker op 19 graden of hoger. Kijk ook weer erg uit naar het voorjaar en de warmte van de zon.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial