Diëtist: ‘Elke stap minder is al goed’
Als je mij in de supermarkt tegenkomt, heb je kans dat ik sta te turen naar het etiket op de verpakking van een product. Sinds de hartaanval van Vriend scan ik voedingsmiddelen op zout en natrium.
Lees meer …
Categorie: 2014
Vriend kreeg op 4 december 2014 een hartaanval. Lees hier hoe wij die maand omgingen met dit nieuws en alles wat er daarna gebeurde.
Doos vol medicijnen
We gingen direct uit het ziekenhuis langs bij de apotheek om medicijnen te halen. Zijn medicijnlijst was zo lang dat het enige tijd zou duren voor zijn ‘bestelling’ klaarstond. “Ga maar even een rondje lopen of boodschappen doen om de tijd te doden”, adviseerde de apotheekmedewerker. Verbaasd keken we hem aan.
Eindelijk naar huis!
Vriend moest een aantal dingen kunnen voordat hij naar huis mocht. Traplopen ging steeds beter, maar een wandeling in de buitenlucht was ook een van de eisen.
Cola en saucijzenbroodjes
Na negen dagen mochten Vriend en ik eindelijk eens gezellig een drankje drinken in het restaurant. Hij was daar de vorige dag met de fysiotherapeut geweest voor een groot rondje, maar nu verlieten we met z’n tweeën de afdeling.
Opgedroogde tranen
In het ziekenhuis probeerde ik iedere keer zo positief mogelijk te doen. Zat ik in de auto nog te huilen, zodra ik de drempel overstapte deed ik mijn vrolijke masker op. Ik wilde niet dat Vriend zou merken hoeveel verdriet ik die eerste dagen na zijn hartaanval had.
