Wakker van de pijn

Pijn ICD

[dropcap]L[/dropcap]aatst werd Vriend schreeuwend wakker van de pijn. “Rustig maar, rustig maar”, zei ik terwijl ik een arm om hem heen sloeg. Het moment was daar, bedacht ik me half slaperig. Zijn ICD ging vast af.

“Duw tegen m’n voet!” riep hij terwijl hij z’n been in de lucht gooide. “Ik heb onwijs veel kramp!” Wat!?! Kramp?!?! “Jezus man, ik dacht dat je ICD afging!” reageerde ik terwijl ik z’n voet naar beneden drukte.

Rotmedicijnen

“Aaahhh, rotmedicijnen. Volgens mij krijg ik daar die krampen van”, mopperde hij. “Het gaat al beter. Hopelijk schiet het er zo niet weer in.”

Opgelucht gingen we slapen. Hij was blij dat de kramp voorbij was, ik dat het loos alarm bleek wat betreft zijn S-ICD.

Gek

“Waarom denk je gelijk dat m’n ICD afgaat?” vroeg Vriend de volgende dag. Ik kon geen antwoord geven op die vraag. “Zo gek dat jij dat hebt, ik ben daar totaal niet mee bezig. Het enige wat ik echt vervelend vind is het idee dat ik dan weer twee maanden niet mag autorijden. Ja, en de pijn natuurlijk.”

Heftig scenario

Ik voelde me steeds dommer worden en durfde bijna niet te bekennen dat ik er soms zelfs over droom. Ik heb geen idee hoe het is als dat ding een keer aangaat, maar m’n dromen komen wel realistisch over. Vriend liggend op de grond, terwijl ik hem vasthoud en hij een schok krijgt.

Verschrikkelijk verdrietig.

Maar ik weet niet eens of het zo gaat. Mijn innerlijke dramaqueen maakt er in ieder geval een heftig scenario van.

Angst

Waarom droom ik over dat ding en schrik ik als Vriend me middenin de nacht roept? Is er dan onbewust toch een angst dat de ICD een keer afgaat? Komt het omdat ik niet weet hoe het is om zo’n apparaat in mijn lijf te hebben? Omdat ik bang ben voor de pijn die hij dan moet doorstaan?

Ik weet het niet. Overdag ben ik er niet mee bezig. En Vriend al helemaal niet. Gelukkig maar. We willen ons leven niet laten leiden door angst.

Ik neem de stomme dromen maar voor lief. Als ik op die manier iets moet verwerken, dan moet het maar zo. In het echt gaat die S-ICD toch nooit af. Punt.

Hartstukjes, geschreven door CillaHartstukjes wordt geschreven door Cilla, getrouwd met een hartpatiënt, tekstschrijver,
(eind)redacteur en eigenaar van HoofdletterC. Ze is gek op dieren, eet ze dan ook niet
en verwent haar twee katten.

Dit vind je misschien ook leuk...

1 reactie

  1. Jeannette schreef:

    Wow, kan mij voorstellen dat jij anders reageer en aan iets anders denkt. Je weet niet wat vriend voelt en kramp is erg pijnlijk. Liefs Jeannette

Laat een antwoord achter aan Jeannette Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial