Na de implantatie van de S-ICD 

implantatie S-ICD

[dropcap]E[/dropcap]en dag na de implantatie van de S-ICD mocht Vriend naar huis. ’s Nachts had hij weinig pijn gehad en zijn best gedaan om niet op z’n linkerzijde te slapen. Dat mocht pas weer als de wond was geheeld.

Hij was nu de trotse eigenaar van een preventieve S-ICD, ahum. Bovendien behoorde hij tot een van de voorlopers. Het ziekenhuis had eerder ongeveer tien mensen van dit apparaatje voorzien.

Voordat we vertrokken, werd hij nog ‘doorgemeten’. De specialist vertelde dat het kastje tijdens de operatie was getest. Toen Vriend onder narcose was, ging er een schok van zo’n 800 volt door hem heen.

Lekker bewegen

Ook kregen we nog advies. Zo mocht Vriend geen rek- en strekbewegingen maken, want de wond had tijd nodig om te herstellen. Maar dat betekende niet dat hij rustig aan moest doen. “Geen mitella dragen, juist lekker bewegen. Alles wat goed voelt gewoon doen!”implantatie S-ICD

Natuurlijk moesten we alert zijn op mogelijke complicaties, zoals een infectie van de wond of een bloeding. “Hou het dus goed in de gaten. Is hij blauw en dik, dan moet je gelijk bellen.”

Oké… Komt goed. Er gebeurt niets, zeiden we zodra de specialist was verdwenen. “Het belangrijkste is dat je nu geen pijn hebt en die ook niet meer krijgt. Dus we gaan gewoon goed opletten.”

Benieuwd

Toen we eenmaal thuiskwamen, waren we hartstikke benieuwd naar de littekens en het kastje. Zou de zogenoemde pulsgenerator aan de linkerzijde van zijn borstkas net zo zichtbaar zijn als bij de man op de S-ICD-site?

We moesten nog even geduldig zijn en waren vooral bezig met praktische dingen. Douchen en aankleden zonder de wond aan te raken. Slapen zonder op die ene zij te belanden.

Mooi geplaatst

Maar na een paar dagen was het zover.  We keken door de blauwe plekken heen en zagen dat de S-ICD mooi was geplaatst. Eigenlijk viel het niet op als je snel keek. Ja, aan de zijkant zag Vriend er ietsje breder uit. “Ik moet er aan de andere kant ook één, dan lijk ik nog breder!”

Ook schrokken we niet van zijn littekens. “Best stoer. Je bent gewoon een piraat”, zei ik over de jaap onder z’n arm. Het andere litteken van de elektrode die net onder de huid op het borstbeen is geplaatst, was een sneetje dat precies in een huidplooi zat. “Die valt helemaal niet op!”

Wennen

Al met al viel de operatie en de periode daarna mee. Het volgende ziekenhuisbezoek stond over twee maanden gepland. Dan was het tijd voor de eerste ICD-controle en konden we beginnen met de aanvraag van een nieuw rijbewijs. Als het apparaatje niet zou afgaan natuurlijk. En daar gingen wij vanuit.

Ook had Vriend geen pijn. Hij moest vooral wennen omdat er opeens iets in zijn lichaam zat. Nu slaapt hij gewoon weer op zijn linkerkant. Eigenlijk heeft hij niet eens meer door dat hij een S-ICD heeft. Ik ook niet. Laatst gaf ik hem per ongeluk nog een klap op z’n kastje!

Daarnaast haalt meneer tegenwoordig gewoon grapjes uit met zijn implanteerbare defibrillator. Ik weet precies hoe laat het is als iemand voor het eerst zijn zij betast om de S-ICD te voelen. Als ik er aan denk, moet ik al lachen. Want die persoon wordt getrakteerd op een nepschok. Altijd leuk.

Hartstukjes, geschreven door CillaHartstukjes wordt geschreven door Cilla, getrouwd met een hartpatiënt, tekstschrijver,
(eind)redacteur en eigenaar van HoofdletterC. Ze is gek op dieren, eet ze dan ook niet
en verwent haar twee katten.

Dit vind je misschien ook leuk...

2 reacties

  1. Melissa schreef:

    Hoi
    Ik lees je stukjes en ik haal er veel kracht uit!
    Mijn vriend heeft er 1 sinds afgelopen donderdag.
    2 weken geleden is hij op zijn werk in elkaar gezakt,hij had een hartstilstand. Hij is meteen gereanimeerd. We zitten nog midden in het proces en het valt me af en toen best zwaar.
    Hij heeft nu wel pijn aan de kant waar het s icd kastje is geplaatst. Niet de wond maar de plek waar het kastje zit.

    Groetjes melissa

    • Hartstukjes schreef:

      Hoi Melissa,
      Bedankt voor je reactie. Fijn dat de hartstukjes je helpen, maar poeh hey, het is allemaal ook nog kortgeleden zeg! Wat heftig dat je vriend een hartstilstand had. Logisch dat het je af en toe zwaar valt!
      Vriend liet in ieder geval gelijk weten dat de S-ICD gaat wennen. Op een gegeven moment heb je niet meer door dat het kastje er zit, zei hij nadat ik jouw verhaal vertelde. Hij voelt er nu helemaal niets meer van. Misschien is dat een geruststelling voor jouw vriend.
      Heel veel sterkte met alles. Deel twijfels, vragen en dat soort dingen met elkaar. Volgens mij heeft ons dat heel erg geholpen.

Laat een antwoord achter aan Hartstukjes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial