De huizeneisen van een hartpatiënt 

We zitten tussen de verhuisdozen. Het duurt nog twee maanden voordat we verhuizen, maar we zijn langzaam al begonnen met inpakken. Als je getrouwd bent met een hartpatiënt denk je vooruit en doe je vooral rustig aan.

Ik weet anders wie er vlak voor de verhuizing als een kip zonder kop alles aan het inpakken is… En daar hebben we (IK!) geen zin in.

Luxe

Vroegen we bij vorige verhuizingen nog hulp van vrienden, dit keer pakken we het ‘luxe’ aan. We schakelen een verhuisbedrijf in. We vinden dat niet alleen lekker, maar het is ook een stukje zelfbescherming. Vriend gaat zichzelf tegenkomen. Hij denkt natuurlijk dat hij nog van alles kan. Net zoals bij die andere keren.

Bijtanken

Maar toen had hij nog geen hartaanval gehad. Toen kon hij dozen sjouwen, wat spierpijn verwachten, bijtanken de volgende dag en weer door. Nu kan hij pauzes tussen het sjouwen nemen en dan nog is bijtanken de volgende dag niet voldoende. Hij kan niet eens zware spullen tillen.

Blik

Tijdens de zoektocht naar een ander huis, merkten we dat onze huizeneisen zijn veranderd nu hij hartpatiënt is. We keken met een hele andere blik naar een woning. Zo vielen huizen met een trap naar de voordeur al direct af.

Heuveltje

Maar ook een woonplaats in een heuvelachtig gebied bleek niet meer zo handig te zijn. Op de fiets boodschappen doen is wat moeilijker heuveltje op en heuveltje af. Sowieso vermijdt hij liever paden die langzaam of steil omhoog lopen. Helemaal als hij achter de kinderwagen loopt.

Trap

Verder zagen we een keer een supergaaf huis met een benedenverdieping die je kon gebruiken als kantoor. Maar als we naar het woongedeelte wilden, moest je een hele smalle trap nemen. Dus ook met je tassen vol boodschappen. Die woning viel voor Vriend gelijk af.

Must

Ook bleek een wc in de buurt van de slaapkamer een eis. Voor veel mensen omdat het handig is, maar Vriend moet sinds zijn hartaanval iedere nacht één of meer keer eruit dus voor hem is het een must.

Onderhoud

Mijn droom van een oud huis met een lapje grond (met dieren natuurlijk) moest ik opgeven. Opknappen betekent alles laten doen. En al die extra vierkante meters tuin hebben ook onderhoud nodig. Voorheen tuinierden we graag samen en nu nog steeds, maar Vriend kan lang niet meer zoveel als hij deed.

Rustig

Al met al was het belangrijkste dat het huis groter zou zijn. En aan die eis voldoet de nieuwe woning. Zoonlief krijgt eindelijk een eigen kamer, de tuin knappen we op en ik lig over een paar maanden heerlijk in bad. Maar nu eerst rustig verder met woonwinkels bezoeken en opruimen. Als we elke dag een doos inpakken, dan zijn we ruim op tijd klaar!

Dit vind je misschien ook leuk...

1 reactie

  1. gerard schot schreef:

    Blijf positief dan komt alles goed !

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Social media & sharing icons powered by UltimatelySocial